Bij het prille ontwaken van de dag, wrijven we de slaap uit onze ogen met zicht op zee en zonsopgang. En daar stemmen we het gesprek op af. Tijdens FAARontwaken laten we enkele mooie mensen aan het woord over de donkerte, en over dat wat (opnieuw) licht bracht. Over dat wat je doet vasthouden terwijl of nadat de grond onder je voeten wegschuift. Over dat wat je richting geeft. Over de eenzaamheid van verdriet en dat wat verbinding teweeg kan brengen. Over pijn en troost. Over worstelen met woorden en zoeken naar zin. Over duisternis en licht. Over wat die FAAR voor jou is.
Voor deze tweede editie van FAARontwaken zijn Suzanne Grotenhuis en Martin Heylen te gast.
Theatermaker, actrice, auteur, docent, vrouw van de verbeelding … Suzanne Grotenhuis raakte talloze lezers met haar literair debuut Waar zijn de wolken. Een boek dat doet huilen, schateren, gniffelen, vloeken, en alles daartussenin. Een verhaal vol beweging dat je doet stilstaan. Een verhaal over zorgen voor elkaar. Over om ons heen kijken en de anderen zien. Over blijven wandelen en durven stilvallen, en de moed die beiden vragen. Over een hoofd vol mist en handen die helpen dragen. Over het ongemak dat bij verdriet komt kijken. Over iets fixen terwijl je niet weet wat er stuk is. Over soms niet weten wat je wil, en in elkaars twijfel willen thuiskomen. Over meestappen in een wereld die groter is dan jezelf. Over misschien wel ons diepste verlangen: verbinden met elkaar.
Televisiemaker, auteur, journalist, bezield verhalenverteller … Martin Heylen verweeft al jarenlang mensen en hun verhalen tot integere patchworks. Of ie nu in Siberië, Amerika of Oosteeklo verdwaalt, met een onbevangen blik gaat deze ontdekkingsreiziger van de verwondering het gesprek aan met elke held en klein pierke die zijn pad kruist. Weg van de sensatie, zoekend naar dat wat ons mens maakt. Dat wat ons bindt, dat wat ons raakt, dat wat ons doet dromen. Hij stelt vragen, en luistert - dicht bij zichzelf en altijd met respect voor de ander. Op zijn eigenzinnige en waarachtige manier deelde hij talloze menselijke verhalen vol verlies en hoop. Verhalen vol afscheid nemen en opnieuw beginnen, en de moed die beide vragen. Verhalen over dat wat we meenemen en dat wat we achterlaten. Deze aangespoelde Oostendenaar heeft altijd oog voor het licht, ook wanneer de horizon in de duisternis dreigt te verdampen.
Gastvrouw Melissa Giardina gaat met hen in gesprek terwijl we het zachtjes aan licht zien worden en ook in onze gesprekken het magische moment van schemeren aftasten.